සෙනෙහස් ගංඟා නැවතුනු මොහොතක කඳුලැල් මල් පිබිදෙන්න ඇතී
උදේ දිවා රෑ ඇස් දල්වාගෙන මගෙ ඇස් යුග සනසන්න ඇතී
දුරින් රැදුන මුත් සැමදා ලග ඉන්නම් සත්තයි මම කියන්නැතී
අපි වෙන්වූයේ අපෙ වරදින් නොව මගෙ පව් මට පල දෙන්න ඇතී
නොදනිමි මා නුඹ වෙන් වූ මොහොතක් මින් පෙර අප අත් භව වලදී
එනමුදු ඔබ මා හැරගිය වග නම් දන්නෙමි මේ අත් භවයේදී
වැරදි කළේ ආදරේ නමින් දැනගනීවි ඔබ මතු දිනයකදී
ඒත් මටයි මගෙ පව් වලටයි දෙන්නට ඔබ කළ පින් වේවි මදී
කළෙමි තවත් කිසිවෙක් ඔබහට නොදෙනා තරමට ආදරය නිතී
නොකළෙමි කඩ කිසිදින ඔබ පැතු හැම පැතුමන් පණ මෙන් අඩු නොමැතී
නොදැනුනි කල් යන විට ඔබ තුළ මට හිමි ප්‍රේමය බව ශේෂ නැතී
මගෙන් වු වරදක් දැයි නැතිනම් පින් මදිවද මට මා දන්නෙ නැතී
-යශෝධා අධිකාරි-
No comments:
Post a Comment