Sunday, July 24, 2016

Obath mamath

ඔබත් මමත් පෙරුමන් පුරවා දුටු සිහින කතා සුනු විසුනු වුණාවේ
අපේ හැඟුම් මල් සුවඳ දවාගෙන ගොම්මන් අදුරේ පරව ගියාවේ
නුඹේ කඳුලු දුටු මේ නෙත් යුග යළි වෙනකෙකුගේ හසරැල් නොවුනාවේ
මගේ නමින් වෙන් වූ නුඹෙ හදවත මට විතරක් තව පෙම් කෙරුවාවේ

අපරිමිත පෙම වටහගනු බැරි ලොවක් අභිමුව නැවතිලා
කුමට සඟවන් සිටිනු අප හිත් දෙලොව අතරම සිරවෙලා
ගියත් දිවුරා නැවත නොඑනා බවට යළි අප සිහිවෙලා
නුඹත් මම මෙන් විදවනා බැව් දනිමි අප දිවි ඇති තුරා

-යශෝධා අධිකාරි-

No comments:

Post a Comment